Roemenië

  • Roemenië

    Een land dat nog ontdekt moet worden!

    Onbekend is onbemind. Roemenië, is een land dat door reizigers nog ontdekt moet worden. Terwijl de charmante, oude boerendorpjes, historische kastelen, de uitgestrekte natuur en natuurlijk de ruige gebergten de moeite lonen. We nemen de tijd om dit ondergewaardeerde land met zijn zeldzame diersoorten en unieke UNESCO-schatten te ontdekken. 

    Route

    Geel – Passau | 780 km

    We rijden via Olpe, Frankfurt, Nurnberg en Regensburg tot Passau. Vergeet niet langs de autostrade een tolwegenvignet te kopen. Voor Oostenrijk zal er dat eentje voor 10 dagen zijn. We komen aan op de camperplaats, weliswaar zonder faciliteiten, maar het is gratis en ligt niet zo ver van de autoweg en dichtbij de Donau. Via de B12, die links van de snelweg naar Linz en Amstetten ligt, ben je er zo. Onze camperplaats ligt in Winterhafen, Regenburgserstrasse in Passau op een goede 3 km van het centrum en op loopafstand van een supermarkt. Kortom, we hebben alles wat we nodig hebben. Nu we toch in de buurt zijn gaan we Passau even te verkennen. In het oude centrum komen de rivieren Donau, Inn en Ilz samen. Het is hier heerlijk om even tot rust komen.

    Passau – Tiszafüred | 700 km

    We rijden nu van Duitsland naar Hongarije richting Ungarn/Budapest/Bratislava. Vergeet niet een Matrica (wegenvignet) te kopen bij de grens. Dit wegenvignet kan je ook via het internet kopen en moet je niet op je raam kleven. De camera’s herkennen de nummerplaat van jouw auto die je moest opgeven bij de aankoop van je vignet. We volgen de campingborden naar ‘Termal-Strand Camping’. De camping doet ons denken de tijd van voor de ‘wende’ en herbergt nogal wat Duitsers die er elk jaar weer komen genieten van de thermaal baden. Er zijn veel thermaal baden te vinden op en rond de poesta (het Hongaars graslandschap). Het water komt hier soms met zon 80 graden Celsius uit de grond en moet worden afgekoeld om geschikt te zijn als badwater. Er zijn baden met temperaturen die oplopen tot wel 40°C.

    Tiszafüred – Sapânta (Sapinta) | 297 km

    We verlaten de camping en rijden terug naar de hoofdweg. Bij Dorolt gaan we de Roemeense grens over. We vergeten niet een Rovinieta (Roemeens wegenvignet) te kopen. Dit heb je nodig voor de N en M-wegen. Wij kochten een vignet aan de grens voor 71 RON (16 euro) dat geldig is voor de hele maand. Zo rijden we met een gerust hart rond. We vermijden het drukke Satu Mare waar je makkelijk verkeerd kan rijden. We rijden langs Botiz, Livada, Negrest-Oasenz … Via enkele passen, donkere bossen en verzakte betonplaten waardoor we onze snelheid moeten aanpassen, rijden we richting de grens van Oekraïne en volgen deze weg een hele tijd.

    De dorpen die we passeren doen ons denken aan de tijd uit onze jeugd. De huizen worden gescheiden van de weg door een gracht en een brede zand- en grasstrook waarop kinderen aan het ravotten zijn. Op de stoelen en banken voor de huizen pauzeren komen jonge en oude Roemen te samen om het nieuws van de dag te bespreken en om ons nadrukkelijk na te staren wanneer wij voorbij rijden. In de zijstraten zien we vooral veel zigeuners, die we herkennen aan hun huidskleur en sjofele kledij. Dikwijls hebben ze naast hun woonst een knokig paard staan met een rode kwast langs de kop. De zigeuners geloven dat de kwast de paard en zijn ruiter beschermen tegen ongelukken.

    Sapânta (Sapinta) –  Viseu de Sus | 173 km

    Onze tocht brengt ons verder door het prachtige Maramures. Eén van de meest traditionele regio’s met zijn stijlvol bewerkte houten poorten en kerkjes verspreid door het landschap. Via Sighetu Marmatiei, waar we rechts afslaan rijden we tot Barsana. We stoppen aan de voet van een uniek vrouwenklooster. Voor een minieme toegangsprijs mogen we de buitenkant van het klooster bekijken. De verschillende gebouwen, rondgezaaid boven op de heuvel naast een aantal mooi onderhouden bloemenperkjes, zijn stuk voor stuk unieke meesterwerken die samen een prachtig geheel vormen. Er zijn nog 12 zusters die in dit klooster wonen. We bezoeken de kerk en nemen alles in ons op. Na ons bezoekje rijden we naar Bogdan Voda. We passeren een rivier met verschillende hangbruggetjes en pittoreske houten huizen.

    Onderweg kruisen we paard en kar overladen met hooi, onderweg naar het veld. Het lijkt alsof de tijd hier heeft stilgestaan. We stoppen bij een marktje waar we een boer zien, getekend door het hard labeur, die met een deskundige blik zich een nieuwe zeis aanschaft terwijl een andere zijn varkens probeert te verkopen. Andere kraampjes bieden gebruikte schoenen, textiel, of kippen en ganzen aan. Het lijkt wel een Breugeliaans tafereel. We genieten ervan met volle teugen.

    We rijden door tot Viseu de Sus. Hier overnachten we op een camperplaats bij het station van de houthakkerstrein. Stroom en water inbegrepen betalen we er € 9. Deze plaats is perfect om ’s morgens op tijd mee te kunnen rijden met het treintje. Om 9u vertrekt de befaamde stoomtrein. Op tijd uit de veren is de boodschap aangezien de reizigers al vroeg opstappen. Het treintje zelf wordt gebruikt om boomstammen en personen te vervoeren. We kopen een ticket van € 20. In ruil hiervoor krijgen we op de trein een hapje, een Roemeense tuica (alcoholisch drankje) en een barbecue bij het eindstation 20 km verder. Onderweg is het genieten van de kronkelende rivier en de achterkant van huizen die ons een inkijk geven in het dagelijkse leven van de Roemeense gezinnen. Onderweg ontspoort het treintje enkele keren, wat niet alleen zorgt voor de nodige ambiance maar wat telkens heel wat tijd vergt om het rijtuig weer op de sporen te krijgen.

    Boven in de bergen vlakbij de Oekraïense grens waar houthakkers het hele jaar door bezig zijn, worden wodka en sigaretten gewisseld tegen verse kaas die herders maken in de eenzame bergweiden. Niet alleen houthakkers maar ook wolven en lynxen bevolken deze wouden. Omstreeks 14u30 zijn we terug van onze avontuurlijke rit bij de startplaats. Een extra overnachting hier geeft ons de kans om Viseu de Sus te verkennen. Er is ook de mogelijkheid om door te reizen naar Borsa om er te overnachten bij Kris Verellen (afkomstig uit Vlimmeren)*. De weg er naartoe is niet fantastisch, maar een rustige bestuurder komt er wel.

    Viseu de Sus –  Sucevite | 173 km

    Of we nu vanuit Borsa of vanuit Viseu de Sus vertrekken blijft gelijk. Het wordt een mooie tocht over de Prisloppas. Het wegdek is bezaaid met gaten veroorzaakt door de wintervorst en het zware verkeer dat de stukken asfalt uit het wegdek rukt. We rijden voorbij een skigebied en langs uitgestrekte weilanden. Boven op de Prisloppas, overigens gemakkelijk te berijden, en de verbindingsweg van Maramures en Moldavië staat een monument dat herinnert aan de strijd in 1717 tegen de Tartaren. We ontmoeten er bedelende zigeunerkinderen die behoorlijk opdringerig bosvruchten proberen te verkopen. We hebben geleerd om ze resoluut weg te sturen. Heb je het hier lastig mee, geef dan één keer per dag iets aan een bedelaar.

    Aan de overkant van de weg is een kerk in aanbouw. We wandelen tot bij de kerk en zijn getuige van een orthodoxe viering. Overnachten doen we op camping Cristal even voorbij Sucevita op weg 17A richting Marginea. De camping heeft wifi en douches. En biedt een beperkte keuze om te dineren. We bezoeken van hieruit een aantal van de wereldberoemde Moldavische kloosters die op de lijst van de UNESCO werelderfgoedlijst staan: het klooster van Sucevita, Moldovita en Voronet. Stuk voor stuk juweeltjes van orthodoxe kunst. Dichtbij onze verblijfplaats in Marginea bezochten we de ‘Black Pottery’. Een keramiekfabriek die voorwerpen produceert met een kenmerkende, zwarte kleur veroorzaakt door de rook van het hout waarmee de oven wordt gestookt. Ernaast is een mooie souvenirwinkel.

    Sucevite  –  Bran | 484 km

    We rijden langs weg 17 en 15 langs de Bicazkloof. Een natuurwonder dat het aanschouwen waard is. We parkeren langs de kant, er is plaats genoeg. De smalle, donkere kloof imponeert. Pas op voor het verkeer bij het oversteken. Ook hier vind je weer dezelfde typische kraampjes terug. We vervolgen onze weg om een boogscheut verder, langs het Lacu Rosu te rijden. Het meer is bekend om de vele versteende boomstronken die boven de waterspiegel uitsteken. Vandaag laten we ons verwennen en genieten we van een heerlijke lunch van forel voor een redelijke prijs in het restaurant Lacu Rosu, vlakbij het meer. We maken een kleine zijsprong langs Sighisoara. Een stad die op het lijstje staat van vele toeristen omdat het bekend staat als de verblijfplaats van graaf Dracula.

    We parkeren op het plein, lopen een eindje en klimmen tot bij de oude stadspoort en de Turnulcu Ceas. Natuurlijk wippen we even binnen in de woonst waar de bloeddorstige heerser Vlad Tepes, beter bekend als Vlad Dracula of zelfs Vlad de Spietser, gevangen heeft gezeten. We blijven in thema en overnachten op Vampirecamping. Niet zover van het beruchte kasteel Bran Castle van graaf Dracula (wiens uiterlijk gebaseerd is op dat van Vlad Dracula).  We kunnen van de camping tot in Bran rijden waar we parkeren naast de bussen. Bij het kasteel is het erg druk. Je kan er ook een show bijwonen over Dracula maar we bezoeken het kasteel in de plaats. Let op, je moet er wel een steile klim voor over hebben. Na ons bezoek aan het kasteel rijden we terug naar Brasov, bij gebrek aan een parkeerplaats rijden we naar camping Darste, naast de BMW garage. Van hieruit gaan we met de taxi naar het middeleeuwse centrum van Brasov en bezoeken er de zwarte kerk. Het is een drukke maar mooie dag geweest!

    Brasov – Sibiu | 142 of 238 km

    Ofwel rijden we over de prachtige Fagaraspas (kan in de winterseizoenen afsloten zijn wegens overvloedige sneeuwval), of we rijden langs Curtea Arges, de koningsstad. We overnachten op camping De Oude Wilg in Cârta langs de E68, uitgebaat door een vriendelijke Hollandse dame. Toevallig is ze in bijberoep ook een gids in Sibiu. We huizen er tussen de zigeuners en maken mee hoe ’s avonds paarden en tientallen koeien de rivier doorwaden na hun dagje op de verre weilanden. Onder begeleiden van een zigeuner lopen ze allemaal netjes terug naar hun eigen stal. Een middeleeuws gebeuren. Enig om dit in Europa te mogen meemaken. De volgende dag rijden we met de camper naar Sibiu, een voormalige Duitse stad in Transsylvanië, en parkeren bij de muur. We bezoeken het Brukenthalmuseum, genieten van een pint op de markt en brengen een bezoek aan het openluchtmuseum ‘Astra’.

    Sibiu – Cluj | 175 km

    Cluj, met als voormalige naam Klausenburg , is een stad in Transsylvanië waar nog veel Hongaren wonen. Onze verblijfplaats ligt iets verder op weg E60 richting Oradea even voorbij Gilau op camping Eldorado waar men Nederlands spreekt. We laten ons informeren op de camping en trekken er dan op uit om Cluj-Napoca te verkennen. We laten ons verleiden tot een Ursus, een biertje dat in Cluj wordt gebrouwen. En vergeten niet om in de Str. Georges Clemmenceau enkele souvenirs te kopen voor het thuisfront. Vanuit Gilau rijden we langs Oradea (153 km). We nemen de ringweg en rijden via Szolnok (in Hongarije terug naar de ringweg M0 omheen Budapest, Györ, Wien, Linz) en zo weer richting Geel. We laten het rustige, landelijke en pure leven van Roemenië achter ons en keren terug naar het drukke België. Het was zalig om eventjes terug in de tijd te gaan. We hebben er volop van genoten.

    MEER TIPS EN REISVERHALEN?

    Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Gerelateerde artikels