Stop 4
Dubrovnik | 240 km
Tussen Mostar en Dubrovnik
De verplaatsing naar Dubrovnik betekent een stevige rit, en toch kozen Roger en Chris opnieuw voor de kustweg. ‘We hebben ons geen moment verveeld’, zegt Roger. ‘In zee zie je eindeloos veel eilandjes en je passeert honderden baaien. Om het mooist zijn die. Aan de andere kant van de weg genoten we van het Velebitgebergte. De karstrotsen schitteren er in de zon. En dan is er de Neretva-delta, een vruchtbaar gebied met boomgaarden, wijngaarden, veel groen en bomen. Overal staan kraampjes. Ideaal om verse groenten en fruit in te slaan voor een prikje. Vaak kun je er ook huisgestookte likeur kopen. Wij sloegen een fles zwartebessen- en een fles walnootlikeur in die we later met de hele groep deelden voor het aperitief. Gezellig.’
De hele groep werd bijzonder vriendelijk onthaald op de camping. ‘Pod Maslinom is een kleinere familiale camping’, vertelt Chris. ‘Het was een beetje passen en meten om de zestien installaties een plaatsje te geven, maar meteen daarna werden we getrakteerd op hapjes, zoetigheden en de gebruikelijke borrel.’
Dubrovnik was natuurlijk een must see. En zoals je zo vaak hoort, je kon er over de koppen lopen. Toch hebben Chris en Roger een tip: ‘Ga wat later in de namiddag, zo rond een uur of vier. Dan zijn de grote cruiseschepen weg en is het een pak aangenamer, want Dubrovnik is een heel mooie stad. Een wandeling over de stadsmuren is best populair, maar toen wij er waren was het echt wel te heet.’ Dus deden ze iets dergelijks een dag later. Eerst genoten ze vanuit Male Ston van een boottochtje naar de mossel- en oesterkwekerijen op zee: ‘Heerlijke proeverij! En lekkerder dan bij het Île de Ré. Daarna volgde een wandeling over een middeleeuwse verdedigingsmuur naar Ston. ‘Hooguit anderhalve kilometer ver, maar pittig klimmen en dalen met onderweg meer dan vierhonderd hoge trappen’, zindert het bij Roger nog na.
Voor de busuitstap naar Boznië-Herzegovina moest de groep vroeg uit de veren. De tocht op zich was geen pretje, vooral door de slopende identiteitscontroles aan de grenzen. ‘Dat doen we voortaan anders’, weet Roger beslist. ‘Gewoon een extra camping in de buurt van Mostar inlassen en we sparen een hoop gedoe uit. Wij reden eerst naar Blagaj voor het Derwisjhuis. Het is een bescheiden, maar prachtig gelegen klooster, nagenoeg tegen de rotsen geplakt en pal naast een rivier. Een idyllische plek. Alleen, mannen in korte broek kregen een soort doek om de benen gewikkeld. De vrouwen moesten een hoofddoek om. Je bent er per slot van rekening in moslimgebied.’
Mostar is natuurlijk wereldberoemd om zijn Stari Most, de oude brug. Tijdens de Balkanoorlog werd ze vernield en naderhand in de originele staat hersteld. Peperduur, want de oude stenen werden zo veel mogelijk uit de rivier opgevist en de ingenieurs moesten zich verdiepen in de oude bouwmethoden. Voortaan staat ze symbool voor de herwonnen vrede tussen moslims, christenen en oosters-orthodoxe gelovigen en prijkt ze op de Werelderfgoedlijst van de Unesco. ’En wees gerust, er zijn heel wat souvenirwinkels en eetgelegenheden waar je voor geen geld kan smullen van verse forel en lokaal zoet gebak als dessert’, geniet Roger nog na.
Terug op de camping brachten sommigen een vrije dag al luierend door, Chris en Roger gingen mee op een boottochtje naar het verkeersvrije eilandje Lopud, hielden onderweg een korte stop op Sipan en genoten een paar uur aan het zandstrand van Kolocep. ‘Een heerlijke afsluiter van onze dag’, vertelt Roger. ‘Je had ons moeten zien! Een groep al wat oudere vakantiegangers, zingend, grappend en plagend in zee. We leken net een stel uitgelaten pubers.’
Halte voor de nacht
Dag 12-16 Camping Pod Maslinom, Orašac (Dubrovnik)